Ontmasker ‘de Mol’, zo voorkom je dat een misstap het einde van je relatie betekent

Als je dichtbij elkaar komt kun je elkaar pijnlijk treffen. Zoals dansers elkaar gemakkelijk op de tenen gaan staan. Ja toch? Of is jou dat nooit gebeurd?

Als pijn niet erkend en verwerkt wordt, gaat zij ondergronds haar eigen leven leiden. Ze kan een stok worden om steeds opnieuw de hond mee te slaan.

Of ze kan een koe worden die steeds opnieuw uit de sloot gehaald wordt. Of ze kan “De Mol” worden die ongekend en ongezien jullie relatie saboteert en verwijdering veroorzaakt.

‘Vergeven’ is gemakkelijk gezegd. Maar hoe doe je dat dan, hoe help je elkaar herstellen?

Voor degene die gekwetst is, is het om te beginnen belangrijk om de pijn te erkennen en te accepteren. Zodat je haar kan verwerken en achter je kunt laten. Stop met vluchten, ontkennen of bagatelliseren van het feit dat je iets als (zeer) pijnlijk hebt ervaren.

Daarbij helpt het vaak enorm om je onuitgesproken verwachtingen en teleurstellingen onbelemmerd uit te spreken. Als dat enigszins kan natuurlijk naar je partner. Leg daarbij de nadruk op jouw persoonlijke gevoelde ervaring en niet op een verwijt aan de ander.

Het kan zijn dat je je daarvoor in je relatie op dit moment niet vrij voelt of daarbij een extra steuntje in de rug kan gebruiken. Dat is begrijpelijk en normaal. Een deskundige derde helpt je graag en kan het verschil maken. Aarzel niet om hem of haar in te zetten.

Als je partner je laat weten door jou gekwetst te zijn is het belangrijk om je als reactie daarop niet te gaan verdedigen. Door het bijvoorbeeld te gaan verklaren, ontkennen, bagatelliseren of het af te doen als iets dat bijvoorbeeld ‘nu al zo lang geleden is’.

Het is belangrijk en moedig dat je partner zich uitspreekt. Het gaat er niet om een schuldige aan te wijzen en te veroordelen. Het gaat er om samen te erkennen en accepteren dat er pijn is.

Zodat er meer begrip komt, berouw kan worden getoond, pijn kan worden geuit en verwerkt en misstappen kunnen worden vergeven. Exact dezelfde situatie kan voor jullie beiden een totaal andere lading en betekenis hebben gehad.

Jouw onverdeelde aandacht voor de pijn van jouw geliefde is daarbij op zichzelf al helend. Onderschat dat niet. Misschien voel je je schuldig of machteloos of is het op een andere manier moeilijk als je partner pijn of verdriet toont. Dat mag gewoon, spreek het uit en blijf ‘erbij’ voor elkaar.

Heb jij al dan niet bewust pijn veroorzaakt en heb je spijt? Zeg het met zoveel woorden. Toon oprecht berouw. Zeg het vanuit je hart en leef dat ook. Doe extra moeite. Laat het zien in je gedrag.

Je kunt vragen om vergeving. Bijvoorbeeld: ‘Ja ik heb het verkeerd gedaan. Ik was er niet toen jij mij zo nodig had. Dat spijt mij verschrikkelijk. Ik kan me voorstellen dat dit heel erg pijnlijk voor jou is geweest. Ik had het zo graag alsnog anders gedaan. Kun jij mij vergeven?’

Vergeven moet niet. Vergeven met je hoofd, omdat het moet werkt niet. Het is een beslissing die je kunt nemen. Een beslissing om pijn, verdriet en boosheid te erkennen, te verwerken en dan bewust achter je te laten.

“Vergeven is ophouden het tijdelijke eeuwig te maken”

Het is de beslissing om de ander een nieuwe kans te geven alsof het eerste niet gebeurd is. Niet alleen met je hoofd maar ook met je hart.

Als er samen passievol gedanst wordt, dan sta je onherroepelijk af en toe op elkaars tenen. De vraag is hoe je daar samen mee omgaat. Kun je pijn delen?

Kun je toegeven dat je gekwetst bent of gekwetst hebt? Ben je bereid berouw te tonen en om vergeving te vragen? Ben je bereid de ander te vergeven?

Dat zijn de stappen om weer nabij en in een fijn ritme te komen samen en full swing te blijven dansen met elkaar. Zodat je het fijn hebt en fijn houdt.