Spreek weer mèt in plaats van ’tegen’ elkaar
Als je het samen moeilijk hebt is het verleidelijk om vooral te zien hoe het probleem bij de ander ligt. Je ziet vooral wat je partner wèl of juist nièt zou moeten doen om jullie situatie te verbeteren.
Als hij maar wat beter voor zichzelf zou zorgen, dan zou jij daarover niet zo hoeven drammen.
Als zij maar niet zo op je nek zat, dan zou je zelf er ook eens aan toe komen om het initiatief te nemen. Je bent het helemaal zat.
Begrijpelijk.
Maar zolang je blijft vasthouden aan je overtuiging dat de ander het probleem is, houd je jezelf en elkaar gevangen. Door vooral naar de ander te kijken houd je jezelf buiten beeld. Terwijl je een relatie per definitie iets is dat je samen hebt en doet.
Het totale patroon blijft dan onzichtbaar. Je blijft er daardoor samen in verstrikt zitten. Hard tegen hard of juist in een oorverdovende stilte.
Iedere keer dat zich dat in het klein of in het groot herhaalt, voed je elkaars angsten en negatieve overtuigingen over jezelf en elkaar. Gevoelens van onmacht, teleurstelling en verdriet, maar ook van frustratie en boosheid worden steeds sterker.
Daardoor wordt ieders reactie van aanvallen en/of terugtrekken ook steeds sterker. Je staat dan tegenover elkaar in plaats van naast elkaar.
Beiden zijn jullie zowel dader als slachtoffer van die negatieve interactie. Je zit samen vast in een vicieuze cirkel van verdedigen en/of aanvallen. En een cirkel heeft geen echt begin en geen echt einde.
De sleutel om dit patroon te doorbreken, ligt in het (h)erkennen ervan. Durf in te zien dat je beiden een aandeel hebt in jullie interactie. Dat jouw partner een enorme invloed heeft op jou en andersom.
Dat is natuurlijk weer gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het vraagt een kwetsbare opstelling en de bereidheid om risico’s te nemen. Precies het tegenovergestelde van waartoe je geneigd bent als je het gevoel hebt dat je jezelf moet beschermen tegen de ander.
En toch: de enige weg eruit is erin. Je hebt elkaars uitgesproken, gedeelde ervaring nodig om te weten en te kunnen (h)erkennen wat er in jullie beiden omgaat en wat je bij elkaar losmaakt.
Ondersteuning in dat proces door een relatiebegeleider is dan vaak belangrijk om voldoende veiligheid in te bouwen. Dat is geen zwaktebod, maar een manier om goed voor jezelf en elkaar te zorgen.
Een derde kan meer afstand nemen en jullie helpen te verduidelijken wat er speelt. Want hij of zij maakt geen onderdeel uit van jullie patroon.
Zorg hoe dan ook dat je in beeld krijgt wat jullie gevangen houdt. Zodat je kunt ontdekken dat jij niet de boeman bent en je partner ook niet. Maar dat je beiden zowel slachtoffer als dader bent van die steeds terugkerende spanning of ruzie.
Valkuilen die je wilt vermijden zijn:
- verwachten dat de ander de eerste stap zet (ik wil me wel een risico nemen, maar pas als ik zie dat jij dat ook doet);
- verwachten dat als het beest een naam heeft, dat de strijd daarmee dan direct gewonnen is;
- verwachten dat de ander je gelijk zal begrijpen of volgen als je hierin nieuwe stappen zet.
Wat wel werkt is:
- je eigen aandeel te durven onderzoeken, zonder met je vinger naar de ander te wijzen. Als je je boos voelt worden kijk dan of je een stap achter uit kan zetten. Neem je tijd om voor jezelf uit te vinden wat je zo raakt en wat er hier voor jou op het spel staat. Deel je antwoorden met je partner zonder hem/haar te vertellen wat hij of zij zou moeten of juist niet zou moeten doen;
- samen Houd me Vast van dr Sue Johnson lezen, en haar leiding volgen in 7 gesprekken naar verbinding en een veilige hechte relatie;
- ondersteuning inschakelen van een relatiebegeleider waarbij jullie je allebei fijn voelen;
- jullie ‘monster’ een naam geven die voor jullie beiden goed past. Dat helpt om je ervan los te kunnen maken en het samen te kunnen temmen. Voorbeelden uit mijn praktijk: Het Stopbord; De Kelder; De Draak; Darth Vader; Het Moeras; De Grot; Het Zwarte Gat; enzovoorts, het maakt niet uit als het maar past bij jullie ervaring.
Zolang je elkaar de schuld blijft geven van wat er tussen jullie speelt, kom je beiden niet verder. Open je geest naar jezelf en elkaar. Al dan niet met wat hulp van buitenaf.
Geef jullie monster een gezicht en een naam, zodat je er de juiste afstand van kunt nemen en het samen kunt temmen. Dan sta je weer naast-, in plaats van tegenover elkaar.
Heel veel moed, vertrouwen en plezier gewenst.
