Ben jij bang voor angst?
Mensen zijn enorm inventief om maar niet te hoeven zeggen: ‘ik ben bang’. Als je erop gaat letten wordt het bijna lollig. Wij zijn ongerust, teleurgesteld of geïrriteerd.
We zeggen dat we onzeker zijn of iets vervelend vinden, maar niet snel dat we bang zijn. Niet tegen een ander, maar ook niet tegen onszelf.
Daarom in vervolg op de vorige Post over omgaan met kwetsbaarheid nog even in bijzonder: BANG ZIJN MAG!
Als het eng of moeilijk wordt zoeken we graag oplossingen op gemakkelijke plaatsen waar we snel verlichting kunnen vinden. Op donkere en ongemakkelijke plaatsen waar vaak de echte oplossingen liggen zoeken we liever niet.
Dus de vrijgezel die bang is voor intimiteit, verandert misschien van baan of woonplaats om aan zijn reeds mooie carrière te werken en zal niet snel in het donkere gat dichtbij huis springen waar hij misschien wel intimiteit zal ervaren.
Of iemand koopt een nieuw of tweede huis en stort zich daar volledig op om maar geen aandacht te hoeven geven aan zichzelf of haar huwelijksproblemen.
De agent krabt op zijn hoofd en zegt: “Als je ze daar bent kwijtgeraakt, waarom zoek je ze dan hier?” En de man antwoordt: “Omdat ik hier meer licht heb.”
Als je niet in het donker durft te zoeken blijven de oplossingen die daar te vinden zijn onontdekt. De betreffende problemen blijven in stand of ze verergeren. Angst kan dan onbewust je beste intenties saboteren.
Om dat te voorkomen is het belangrijk om angst te (h)erkennen als een normale en alledaagse emoties die we allemaal hebben. Bang zijn is een geschenk voor je lichaam. Het waarschuwt je in geval van gevaar en bereidt je voor op een uitdaging.
Naast een normale alledaagse en belangrijke emotie is angst bovendien een natuurlijk teken van ambitie. Hoe belangrijker iets voor je is des te meer angst zal het oproepen. Angst om iets niet te krijgen, iets niet te kunnen of angst om het te verliezen.
Als je het gevoel hebt dat belangrijke antwoorden in het donker zouden kunnen liggen en je weet dat je daar eigenlijk niet heen durft, ga daar dan niet aan voorbij. Je hoeft het donker niet gelijk in te rennen, maar begin met te erkennen dat het er is en dat het je er liever niet kijkt.
Spreek over wat belangrijk voor je is en wat je daarbij bang maakt. Zoek uit wat en wei je kan helpen te doen wat je wilt doen ondanks je angst. Onderzoek met iemand die je vertrouwd wat er voor jou nodig is en wat je dat op zal kunnen leveren.
Als je niet iemand in je omgeving hebt met wie je erover wilt of kunt spreken, zoek dan een professionele gesprekspartner. Dat is ook belangrijk als je extra ondersteuning nodig denkt te hebben bij het hanteren van nog niet (geheel) verwerkte emotionele ervaringen.
Als je in roerige tijden begrijpt dat angst normaal is en een natuurlijk teken van ambitie dan houdt dat je hoopvol en optimistisch. Het versterkt je wilskracht die nodig is om ondanks je angst met kleine stappen je gewenste veranderingen te bereiken.
Ben bang en zie wat het je zegt.
